Gedicht: Under the Rose – Walter de la Mare
Under the Rose – Walter de la Mare
The Song of the Wanderer
Nobody, nobody told me
What nobody, nobody knows
But now I know where the rainbow ends
I know where there grows
A Tree, that’s called the Tree of Life
I know where there flows
The river of All-Forgotteness
And where the lotus blows
And I, I’ve trodden the forest
Where, in flames of gold and rose,
To burn and then arise again
The Phoenix goes.
Nobody, nobody told me
What nobody, nobody knows
Hide thy face in a veil of light
Put on thy silver shoes
Thou art the stranger I know best
Thou art the sweet heart, who
Came from the land between Wake and Dream
Cold with the morning dew.
Vertaling (uit Ogen van Tijgers, Tonke Dragt):
Onder de Roos
Het lied van de Zwerver
Niemand, niemand heeft mij verteld
wat niemand, niemand weet
Maar ik weet nu waar het eind van de Regenboog is,
IK weet waar er groeit
Een boom die Boom des Levens heet,
Ik weet waar er vloeit
De Rivier van de Vergetelheid
En waar de Lotus bloeit
En ik- ik heb het woud betreden, waar
In vlammen, roze en goud,
Verbrandend- en herrijzend steeds
De Feniks zich ophoudt.
Niemand, niemand heeft mij verteld
Wat niemand, niemand weet.
Verberg je gezicht in een waas van Licht,
Die met zilver schoeisel treedt –
jij bent de Vreemdeling die ik het best ken,
Van wie ik het meeste hou.
Je kwam van het Land tussen Waken en Droom,
Koud van de Morgen-Dauw